De Staatsspoorwegen wilde begin van de vorige eeuw een aantal rangeerlocomotieven tot hun beschikking hebben. Bij fabrikant Backer & Rueb in Breda werd een order geplaatst van tien kleine stoomlocomotieven. Later werden er nog twintig locomotieven van de serie gebouwd door de Centrale werkplaats in Tilburg en Zwolle. Bij de SS kregen de nieuwe locomotieven de nummers 650 t/m 680. De locomotieven hadden een gifgroene kleur. Door het springende rijgedrag en de groene kleur kregen de locomotieven snel de bijnaam 'Kikker'.

Aan het einde van de twintigste eeuw waren er vijf grote spoorwegmaatschappijen actief in Nederland. Elk bedrijf maakte gebruik van haar eigen soort locomotieven en rijtuigen. Ook verschilde de huisstijl erg tussen de verschillende vervoerders. Om de concurrentie te verminderen werden een aantal spoorwegmaatschappijen samen gevoegd, alleen de SS en de HSM bleven over. In 1914 brak de Eerste Wereldoorlog uit in Europa, er ontstonden tekorten aan voedsel maar ook aan kolen waardoor stoomlocomotieven niet meer konden rijden. Gedurende de oorlog werd duidelijk dat de SS en de HSM moesten samenwerken. In 1916 richten de spoorwegvervoerders een samenwerkingvervand op, de Nederlandse Spoorwegen. Vanaf 1 januari 1917 werkte de bedrijven officieel samen, NS beheerde vanaf dat moment al het materieel, personeel en andere activa. De HSM en SS bleven wel bestaan.

Rond 1920 werd begonnen alle treinen om te schilderen naar de nieuwe huisstijl van NS, donkergroen. Ook werden de locomotieven vernummerd. De serie 650 - 680 werd vernummerd naar de 8100 serie en kreeg ook de donkergroene kleur. De donkergroene kleur werd gekozen omdat treinen niet mochten opvallen in een weiland. De 657 kreeg het nummer 8107. In de jaren die volgde werd de serie verbouwd met een grotere water- en kolentender. Hiermee konden de locomotieven langer rijden zonder bijgevuld te moeten worden. Op 1 januari 1938 werden de SS en de HSM via een wet beëindigd, ze waren difinitief in de NS opgegaan.

In 1952 werd de 8107 terzijde gesteld, als laatste standplaats had de loc Roosendaal. Dat zelfde jaar werd de stoomloc verkocht aan VCS in Roosendaal. Na een verbouwing waar onder andere de schoorsteen werd verkort kwam de 8107 met nummer 3 in dienst. Ze werd jaren ingezet voor rangeerwerkzaamheden met bietenwagons tussen de suikerfabriek en het station. In 1964 werd de locomotief daar terzijde gesteld. Vier jaar later werd de loc opgenomen in de collectie van de MBS. In de zomer van dat jaar werd de loc naar Hengelo gebracht. Vanaf 1973 tot en met 1987 werd de loc gereviseerd naar haar eerste kleurstelling. De gifgroene SS 657 werd op 17 juni 1987 feestelijk in dienst gesteld. Sinds de indienststelling is de MBS 657 de oudste nog rijdende (stoom)locomotief in Nederland. In 1988 kreeg de 657 een geheel nieuwe ketel. Sindsdien heeft ze vele ritten op het MBS traject tussen Haaksbergen en Boekelo gereden.

Op zondag 28 december 2014 is in de 657 ‘Kikker’ voor het laatst het vuur gedoofd, tijdelijk gelukkig. Drie dagen later werd de 657 weer onder handen genomen en werd er een ketelrivisie uitgevoerd. Daarnaast werden onder andere de tenderbakken onder handen genomen om ook de komende 25 jaar weer volop dienst te kunnen doen. Op 26 april 2018 kwam de loc als herboren in de donkergroene kleuren van de NS met het nummer 8107 weer in dienst. Sindsdien is de Kikker vaak te zien op het traject van de Museum Buurtspoorweg. De MBS 8107 is de oudste, in Nederland gebouwde, rijvaardige loc in ons land. De NS 8107 'Kikker' van de MBS en de NS 7742 'Bello' van de SHM zijn de enige twee rijvaardige stoomlocomotieven die zelf bij NS dienst hebben gedaan. De locomotief was tevens ook de oudste nog rijdende (stoom)locomotief in Nederland tot aan 2017. In dat jaar stelde de SHM de 14 jaar oudere NS 6513 in dienst.

De 8107 heeft met zijn reizigerstrein net de bebouwde kom van Haaksbergen verlaten richting Boekelo.
14 oktober 2023. © TreinenInNederland.nl