Daarom ontwikkelde NS zelf een treintype die snel kon optrekken. In 1972 sloot NS met Talbot (tegenwoordig Bombardier / Alstom) een contract voor 15 proeftreinstellen. In dat jaar leverde Talbot een moke-up cabine van de SGM. SGM staat voor StadsGewestelijk Materieel, het gebied waar de treinen ingezet zouden worden. De SGM's haalde in 2 minuten de maximale snelheid van 120 km/u. In 1979 kocht NS die kop en zette er knoppen en een koppeling op. Tegenwoordig staat de cabine in Het Spoorwegmuseum.

Op 7 maart 1975 werd de eerste trein in Aken afgeleverd. De tweedelige treinen hadden geen doorloop tussen de rijtuigen, geen toilet en geen eerste klas. Dit werd gedaan omdat reizigers maar kort in de trein zouden zitten als ze bijvoorbeeld op de Zoetemeerlijn, de Hofpleinlijn en tussen Utrecht en Nieuwegein zouden rijden. Op 26 maart dat jaar reed de 2001 zelfstandig zijn eerste rit op de Hofpleinlijn. De eerste 15 SGM's zijn ouder dan sommige Plan-V treinstellen. In mei 1977 bestelde NS nog 60 treinstellen van de serie SGM. Deze treinstellen kregen wel een doorloop tussen de rijtuigen en een toilet. In juni 1981 bestond elke SGM uit 2 bakken, NS bestelde toen 60 middenrijtuigen om de bestaande SGM's te verlengen naar driedelige treinstellen. In september dat jaar bestelde NS 15 tweedelige treinstellen, deze treinstellen werden als driedelige indienst gesteld met de eerder bestelde middenrijtuigen. Zo bestond de serie SGM uit 30 tweedelige en 60 driedelige treinstellen.

Door het snelle optrek gedrag van de treinen kregen ze de bijnaam 'Sprinter', die term gebruikte NS later als vervanging voor de term 'Stoptrein'. De Spinters hadden een automatische regeling die de treinen op een constante snelheid hield. In 1997 werden alle tweedelige treinstellen omgedoopt tot Citypendels, de doorloop tussen de rijtuigen werd verwijderd, de eerste klas werd ook verwijderd en een deel van de stoelen werden vervangen voor staanplaatsen. De grijze deuren werden geel gemaakt en de blauwe stoptrein-strepen werden weggehaald.

Vanaf de zomer van 2003 kregen alle SGM's de gebruikelijke revisie om weer een lange tijd mee te gaan. De treinen werden naar de Deense vestiging van Bombardier gebracht. Van buiten kregen de treinstellen als eerste de nieuwe Sprinter kleuren van de NS: wit, blauw en geel. Van binnen werden de treinen ook helemaal vernieuwd, de wanden werden van glas gemaakt en de stoelen kregen een andere bekleding. Ook werd de tractie-installatie aangepast zodat de treinen sneller konden optrekken. Het energieverbruik van de treinstellen is na de modernisering met een kwart afgenomen. Ook kregen de treinen aan beide kanten spiegels zodat de machinist zelf de deuren kon sluiten. De modernisering van de SGMm's heeft tot 2009 geduurd. Na de modernisering verspreidde de Sprinters zich over het hele land. Daarvoor reden ze voornamelijk in de Randstad.

In november 2018 kwamen de eerste nieuwe SNG's van NS indienst, de in totaal 206 treinstellen bestaande serie verving de SGMm's, DD-AR en DDM stammen in Nederland. Nadat steeds meer SNG's instroomde verdwenen de 3 serie steeds meer van het spoor. Op 15 december 2019 werden de laatste DD-AR en DDM stammen buitendienst genomen. Eind 2019 is ook begonnen met het buitendienststellen van de oude Sprinters. In 2020 is op grote schaal begonnen met het afvoeren van de treinen. Op 5 december 2021 werd bekend dat SGMm 2995 afscheidsstickers heeft gekregen op de zijkant van de trein. De tekst 'Na 46 jaar ben ik uitgesprint' en een SGM-kop met het jaartal 1975 met een streep en 2021 met een SNG-kop werden op de zijkant aangebracht. Op 11 december 2021 rijden de laatste SGMm's bij NS indienst. Twee SGMm's werden niet gesloopt, in mei 2020 ging de 2133 over naar het Spoorwegmuseum. En in april 2021 is de 2134 overgenomen door ProRail Incidentenbestrijding voor oefeningen. De gele kleur op de SGMm is vervangen voor rood en de trein heeft ProRail Incidentenbestrijding-logo's gekregen. De trein is op Amersfoort Goederen geplaatst. Helaas werd er snel graffiti gespoten op de trein.