Haar moeder vertelt ,,Hij pakte die ochtend een wapen. Doelbewust. Hij schiet mijn kind dood. Zo wreed en onmenselijk. Mijn kind, mijn meisje is van me afgepakt. Ik heb haar moeten wegdragen. Dat is ondraaglijk. Maar één ding heb je niet van mij af kunnen pakken en dat is mijn liefde voor Roos. Ze is bij me. Voor altijd.’’

De vader doet ook zijn verhaal. Terwijl hij zijn verhaal vertelt zit Gökmen te lachen. Haar vader reageert door te zeggen: ,Je kunt wel lachen, maar als jij dood bent, dan lach ik en dan sta ik op je graf te dansen, varken!"

Held
De zus van Rinke (49) komt ook aan het woord: Mijn verdriet is onmetelijk groot. Een mooi en lief mens is verloren." De 49 Rinke, die bij ProRail werkte heeft tijdens de schietpartij aan de noodrem getrokken. Helaas kreeg hij de tramdeuren niet open. Er daarop een ruit kapot gemaakt. Iedereen probeerde hierdoor te vluchten. Rinke liet een aantal mensen voorgaan. Eén kogel trof hem in zijn laptoptas. Toen Rinke als laatste door het raam klom werd hij dodelijk in zijn rug getroffen. Rinke heeft die dag levens van andere gered maar heeft het zelf met de dood moeten bekopen. Een andere zus van Rinke vertelt: 'Rinke is de held van 18 maart'. Rinke laat een vrouw en drie jonge kinderen na.

In auto gestapt
Melanie (nu 22 jaar) vertelt over die bewuste dag. Nadat ze in totaal vier keer is beschoten weet ze toch nog de tram verlaten. Ze stapte bij iemand in de auto en deze bestuurder heeft gas gegeven. Ze drukt met één hand de wond op haar borst dicht en belt met haar andere hand haar vader. Niet veel later zakt ze weg. De automobilist is gestopt en heeft haar eerste hulp verleend.

"Ik wist dat ik de lul zou zijn"
Eline (nu 21 jaar) vertelt over hoe zij die ochtend moest sprinten om de tram te halen. Het was haar gelukt, ze was nog net op tijd, ze kon mee. Niet veel later hoort ze een man " Allah Akbar" schreeuwen en begon hij met schieten. Ze probeerde te vluchten, sprong door het kapotte raam de tram uit maar verzwikte bij het neerkomen op de spoorballast haar enkel. ,,Ik geloofde gewoon niet wat ik zag.’’ Toen Eline uit de tram kon springen, verzwikte ze haar enkel en viel. ,,Ik wist dat ik de lul zou zijn." Eline probeerde nog weg te kruipen maar voelde al snel een harde klap en kreeg geen lucht meer.

In totaal heeft is Eline zes keer geopereerd en heeft negen dagen in coma gelegen. Ze heeft een incomplete dwarslaesie bij de aanslag opgelopen en heeft opnieuw moeten leren lopen. Ze zegt nu in de rechtzaal tegen de schutter: "Gökmen, je hebt me niet verslagen, en dat zal je ook niet lukken." Gökmen reageert hierop door te zeggen: "Jammer, jammer". Hierop ontstaat rumour in de rechtzaal. De rechter laat de verdacht wegvoeren naar een aparte ruimte waar hij de zitting verder moet volgen door middel van een videoverbinding.

Ook Paul doet zijn verhaal. Hij zat in de tram toen Gökmen begon te schieten. Paul kreeg de loop van zijn pistool tegen zijn achterhoofd, maar het wapen weigerde.

Donderdag
De derdde zitting staat gepland voor aanstaande donderdag. 's Ochtends komen er nog nabestaanden en slachtoffers aan het woord en 's middags wordt de strafeis verwacht. Gökmen T. zal donderdag niet aanwezig zijn.

Lees en bekijk ook:

Gökmen T. respectloos tijdens eerste zittingsdag rechtbank

In beeld: Stille tocht Utrecht

Premier, minister en burgemeesters 'grote vier' naar stille tocht

Vrijdagavond 22 maart Stille tocht in Utrecht

Utrecht huilt na aanslag

Medewerker ProRail onder slachtoffers aanslag tram

Drie dode en vijf gewonden bij schietpartij in tram in Utrecht