ernstig lichamelijk letsel te hebben toegebracht.

De twee stapten 's avonds in de trein naar Almelo. Hoewel er plaats zat was gingen ze bij een 19-jarige vrouw zitten. De jonge vrouw voelde zich niet op haar gemak en ging ergens anders zitten. De twee verdachten liepen met haar mee en gingen wederom bij haar zitten. Toen de rechter aan Jean C. vroeg waarom de twee zich zo vervelend gedroegen antwoordde hij, achterover leunend in zijn stoel, dat alles al in zijn verklaring stond.

Toen de conducteur de twee mannen om hun OV-Chipkaart vroeg bleek er bij C. te weinig saldo op zijn kaart te staan. Bij het eerstvolgende station heeft C. zijn saldo opgewaardeerd en keerde weer terug in de trein en ging weer naast het meisje zitten. Omdat de conducteur ziet dat het meisje hier absoluut niet van gediend is en zich angstig voelt biedt hij haar aan om eerste klas te gaan zitten. Dit leidde tot veel commentaar bij de verdachten die de conducteur gelijk uitmaakte voor racist.

Op eindpunt Almelo staat de conducteur naast het meisje en zegt dat hij niet bij haar weggaat tot de twee weg zijn gegaan. Jean C. gaat op zo'n 5 centimeter van de conducteur afstaan en gaat wederom verhaal halen bij de conducteur. Dan slaan de stoppen bij C. door een begint de conducteur te slaan. Hij geeft de conducteur 3 harde vuistslagen in het gezicht. De conducteur beschrijft dat hij in zijn val een trap tegen zijn hoofd aan krijgt. "Ik voelde hoe het bloed uit mijn wenkbrauw stroomde." Toen de conducteur op de grond lag heeft C. hem nog een keihard trap gegeven. Na de mishandeling pakten de twee verdachten de kaartlezer, een portofoon en de privé-telefoon van de conducteur van de grond en namen deze vervolgens mee.
.

De machinist had tijdens de rit al informatie van zijn collega gehad en ging in Almelo gelijk naar buiten. Hij zag hoe één van de twee tegen zijn collega aan het schreeuwen was. Als hij naar hun toeloopt roept hij tegen de jongens dat ze weg moeten gaan. Dan krijgt de machinist vanuit het niets plots een klap, hij valt achterover en trekt de dader met zich mee. Als de machinist op de grond ligt wordt hij zeker nog 2 keer met kracht geslagen tegen zijn hoofd. Vervolgens zag de machinist dat verdachte J. met een 'voetbalkick' uithaalde naar zijn hoofd. Als de machinist naar zijn collega kijkt ziet hij deze bloedend ineengerold als een bal, op het perron liggen.

Andrino J. verklaart dat hijzelf door de conducteur werd aangevallen en dat hij zich genoodzaakt voelde om zich te verdedigen. Na het voorval raapte hij de spullen op die de conducteur juist naar hem had gegooid.

Jean C. verklaart: "Ik ging gewoon met hem praten, niet intimiderend, geen stemverheffing, maar met gewone stem. Vervolgens begon de conducteur zomaar met dingen te gooien." C. verklaarde boos te zijn dat het meisje eerste klas mocht gaan zitten en hun niet. Dat had hij alleen maar even uit willen praten met de conducteur.

Heftige camerabeelden
Dan worden de camerabeelden getoond die van de mishandeling zijn gemaakt. Op de zeer heftige beelden is te zien hoe de conducteur keiharde klappen krijgt en onderuit gaat. Op de achtergrond is te zien dat de machinist mishandeld wordt. Reizigers rennen in paniek weg. De machinist krijgt zeker 5 keer een harde klap. Op de beelden blijkt dat er hard geslagen wordt. De beide NS'ers proberen zich met hand en tand te verweren maar delven het onderspit. Een van de NS'ers wordt nog een stuk over het perron gesleept. Na de mishandeling raapt één van de verdachten drie keer iets op van het perron.

De machinist heeft een zware hersenschudding, een dicht oog en een doof gevoel aan zijn tanden overgehouden. De diefstal van zijn telefoon was erg emotioneel omdat er veel persoonlijke foto's en berichten opstonden. Voor de conducteur is het onbegrijpelijk dat dit vreselijke geweld hun is aangedaan. "Ik deed maar gewoon mijn werk". Hij laat de rechtbank weten zijn werk altijd met plezier te hebben gedaan maar dat dat na de mishandeling weg is.

Voor beide slachtoffers is de impact van deze heftige mishandeling nog steeds groot. De machinist heeft angst voor grote massa's ontwikkeld en durft op grote stations bijna zijn cabine niet meer uit. Bij de conducteur heeft de mishandeling ook in de relationele sfeer veel gevolgen gehad. "Ik ben kortaf geworden" zegt hij. Beide slachtoffers willen 1500 euro smartengeld.

Moeilijk leven
Jean C. heeft volgens zijn advocaat een moeilijk leven achter de rug. Hij werd geboren op Curaçao. Zijn ouders overleden al op jonge leeftijd. Zelf heeft C. twee kinderen uit een relatie die stuk liep. Zijn kinderen werden uit huis geplaatst. Hij heeft verschillende baantjes gehad op Curaçao. Daarna ging C. naar Rotterdam en kreeg hij een relatie en kwam in Twente te wonen. Uit die relatie kwam ook een kind, maar ook die relatie is uit. "Door dit incident ben ik mijn woning in Rijssen kwijtgeraakt", zegt C.

Deskundigen concluderen dat C. zwakbegaafd is. "U bent dus minder dan gemiddeld in staat om om te gaan met situaties" merkt de rechter op. "Ik kijk daar niet echt van op" zegt C. Volgens gedragsdeskundigen is C. een gekrenkt mens die door zelfoverschatting steeds problemen heeft en daarin teleurgesteld is. Daarom bekijkt C. alles zwart/wit en kan hij niet leren van zijn fouten. Jean C. moet gezien worden als iemand die licht verminderd toerekeningsvatbaar is door zijn problemen. In C. zit veel boosheid. Hij mist ook het empatische vermogen, kan zich niet inleven in een ander. De deskundigen adviseren een deels voorwaardelijke straf met een behandeling bij een kliniek. C. is in het verleden al veroordeeld wegens o.a. wet wapens en munitie en diefstal.

Ook Andrino J. is door de psycholoog onderzocht. Opmerkelijk feit is dat zijn oudste broer werd neergeschoten toen hij 8 jaar oud was. De schietpartij is een trauma voor J., hij hoorde de schoten en kreeg de paniek mee. J. zegt dat hij lijdt onder het voorarrest, "ik kan niet thuis zijn bij mijn vriendin en mijn kind van 3." Andrino J. is volgens de psycholoog een gemiddeld intelligente jongeman met een post-traumatisch stresssyndroom. Ook J. is enigszins verminderd toerekeningsvatbaar.

Strafeis
De Officier van justitie zegt in zijn strafeis dat beide verdachten hem, met hun gedrag, blijk geven van minachting voor de slachtoffers in hun functie. "De slachtoffers deden gewoon hun werk, om trein en reizigers veilig op hun bestemming te krijgen. Als publieke personen hoeven slachtoffers zich onwelgevallig gedrag niet voorbij te laten gaan". Volgens de officier moet de straf hoger zijn dan normaal omdat de slachtoffers een publieke functie hebben.

De eis tegen C. is 15 maanden cel waarvan 5 voorwaardelijk, en reclasseringstoezicht, ook als dat een behandeling inhoudt. Daarnaast wil de officier een schadevergoeding van in totaal 1800 euro. Tegen J. eist de officier 9 maanden waarvan 4 maanden voorwaardelijk.

Advocaat vindt conducteur onbekwaam
Advocaat Smit legt de schuld van de mishandeling bij de conducteur neer. Een conducteur is opgeleid om om te gaan met reizigers, hoe ga je om met mensen in de trein. De conducteur zou gezegd hebben "loop toch door jongentje" dat was voor C. beledigend. Volgens de advocaat heeft J. zich met hand en tand verdedigd toen hij zag dat de situatie uit de hand liep. Hij dacht: "ik moet die man op de grond werken." De advocaat gaat ervan uit dat de conducteur met schoppen en het gooien van spullen is begonnen. "Ja, toen heeft hij hem over het perron gesleurd en klappen gegeven. Daarna bleef C. in principe nog rustig. ". Over het letsel is de advocaat ook lichtzinnig: "Eigenlijk lijkt het wel een beetje mee te vallen. Was het wel een hersenschudding, want dat is niet bewezen". Verder zegt de advocaat: "Personeel van de spoorwegen moet ook voorzichtig zijn en niet zomaar mensen uit de trein gooien of geweld gebruiken"

Over het lastigvallen van het 19-jarige meisje in de trein zegt de advocaat: "De heer J. komt uit Curaçao, daar is het heel gewoon om met vrouwen een praatje te maken."

De advocaat vindt de strafeisen te hoog. Voor wat er bewezen valt is 3 maanden volgens hem genoeg. Een schadevergoeding voor de slachtoffers vindt hij niet nodig, de slachtoffers kunnen wel terecht bij het fonds dat slachtoffers helpt. Verder wil hij dat de rechter uitzoekt of de conducteur zich wel juist gedroeg.

De rechtbank doet op 1 april uitspraak. Tot die tijd blijven de twee verdachten in voorarrest zitten.